Trichotillomania – jak sobie z nią radzić?

Trichotillomania – jak sobie z nią radzić?

Trichotillomania  jest formą autoagresji, polegającą na wyrywaniu sobie włosów z głowy. Zaburzenie to jest niezwykle uciążliwe i wynika z nieprawidłowości natury psychicznej i emocjonalnej. Leczenie przypadłości polega na uczęszczaniu na psychoterapię, w celu wyeliminowania przyczyn problemu. Na jej konsekwencje najlepszą metodą są natomiast zabiegi trychologiczne.

Wyrywanie włosów – przyczyny

Trichotillomania to postać autoagresji, przejawiająca się wyrywaniem włosów, często wraz z cebulkami. Problem dotyczy głównie skóry głowy, rzadziej innych, owłosionych części ciała. Zachowanie to (tak samo jak inne formy autoagresji) służy rozładowaniu napięcia emocjonalnego, które towarzyszy osobie cierpiącej na zaburzenie o nazwie trichotillomania. Wyrywanie włosów dotyka około 1% populacji. Szacuje się, że częściej cierpią na tę przypadłość kobiety. Może to wynikać z faktu, że mężczyznom znacznie łatwiej ukryć skutki dolegliwości przed innymi.

Sprawdź również co zrobić w przypadku łysienia

Zachorowalność jest również zależna od wieku pacjenta. Trichotillomania u dzieci ma swój początek najczęściej między 11 a 13 rokiem życia. W pojedynczych przypadkach dolegliwości rozpoczynają się jeszcze przed jedenastym rokiem życia. Etiologia problemu jest złożona. Podstawową przyczyną są traumatyczne przeżycia lub stres, który w momencie dużego nasilenia powoduje ataki autoagresji. Trichotillomania może mieć także charakter genetyczny, jak również być zależna od diety.  Występuje ponadto w połączeniu z inną jednostką chorobową, jaką jest nerwica natręctw (inaczej nazywana zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi).

Wyrywanie włosów z głowy jako symptom choroby

Wyrywanie włosów z głowy to nieprawidłowy sposób radzenia sobie ze stresem i próba rozładowania negatywnych emocji. Skutkiem takich działań jest przerzedzenie włosów, szczególnie widoczne w stanach wzmożonego napięcia nerwowego. Włosy bywają pozostawiane w miejscach, gdzie chory często przebywa. Często jednak osoba cierpiąca z powodu trichotillomanii stara się ukrywać swoje dolegliwości. 

Wyrywanie włosów z cebulkami a kondycja fryzury

Wyrywanie włosów z cebulkami w większości przypadków znacząco obniża kondycję poszczególnych pasm, choć czasami ma niewielki wpływ na ogólny stan fryzury. Wiele osób zadaje sobie pytanie, czy wyrywanie włosów osłabia je. Zależy to głównie od tego, czy uszkodzone zostały cebulki. Jeżeli tak, to zwykle włosy stają się rzadsze, słabsze i łamliwe. Jeśli natomiast cebulki są nienaruszone, to włosy odrastają w swoim naturalnym cyklu.  Zanim to nastąpi, fryzura pozostaje pozbawiona swojej wcześniejszej gęstości.

Trichotillomania – terapia i inne metody leczenia

Jeśli chodzi o trichotillomanię, to psychoterapia jest najlepszą metodą leczenia podłoża choroby. Znalezienie przyczyny wyrywania włosów, przepracowanie traumy, a następnie wyćwiczenie w sobie nawyku radzenia sobie z nerwami i stresem we właściwy sposób, będzie najlepszym rozwiązaniem. Można to osiągnąć wyłącznie we współpracy z doświadczonym psychoterapeutą. Nie zmienia to faktu, że pierwszym źródłem pomocy, dla cierpiącego na zaburzenie jakim jest trichotillomania, forum dyskusyjne bywa dosyć często.

Jeżeli zaś chodzi o niwelowanie skutków wyrywania włosów, to ratunkiem dla chorych są profesjonalne zabiegi trychologiczne. Zwłaszcza takie jak:

• mezoterapia (która polega na podskórnym podaniu osocza bogatopłytkowego z krwi pacjenta, bądź specjalistycznego koktajlu witaminowego),
• Karboksyterapia Reology2 (w trakcie tego zabiegu jest aplikowany podskórnie dwutlenek węgla, o działaniu pobudzającym mikrokrążenie),
• terapia UV/UVA/PUVA (polega na naświetlaniu skóry głowy promieniami ultrafioletowymi),
• terapia peptydowa Dr. Cyj (podczas zabiegu podawany jest do skóry głowy skuteczny koktajl, składający się z kwasu hialuronowego oraz siedmiu peptydów).

Trichotillomania- leczenie i powrót do równowagi

W przypadku trichotillomanii skuteczne leczenie powinno łączyć dwa aspekty: psychoterapię oraz odbudowę włosów poprzez zabiegi trychologiczne. Aby przywrócić równowagę psychiczną w chorobie, jaką jest trichotillomania, leki stosowane w nerwicy natręctw oraz środki uspokajające, będą pomocne. Leczeniu farmakologicznemu powinna jednak towarzyszyć psychoterapia. Dodatkowo warto wprowadzić delikatną pielęgnację kosmetykami, które stymulują porost włosów, dzięki naturalnym ekstraktom roślinnym.

Trichotillomania to złożona choroba, która wymaga holistycznego podejścia i wsparcia zarówno ze strony psychoterapeuty, lekarza psychiatry, jak i kosmetologa-trychologa. Praca z terapeutą (w razie potrzeby uzupełniona o leczenie farmakologiczne), pomoże znaleźć i zniwelować przyczynę problemu. Zabiegi trychologiczne pozwolą natomiast, dotrzeć do cebulek włosów i ułatwić odzyskanie utraconej gęstości fryzury – mówi Justyna Masal-Ochotny, kosmetolog z Clinica Cosmetologica

---

Bibliografia

1. Kuty-Pachecka M., Czynniki psychologiczne i psychopatologiczne w łysieniu plackowatym, „Psychiatria Polska”, Nr 49(5), 2015
2. Nowacka A., Antoni Florkowski, Marta Broniarczyk-Czarniak, Joanna Łacisz & Agata Orzechowska. Czy trichotillomania jest zaburzeniem ze spektrum obsesyjno-kompulsyjnego? – opis przypadku. „Postępy Psychiatrii i Neurologii”, 22/2013
3. Prochwicz K, Starowicz A., Trichotillomania. Its course and psychosocial consequences, „Psychiatria Polska”, 38/2004
4. Rzepa T, Szepietowski J, Żaba R. (red.), Psychologiczne i medyczne aspekty chorób skóry, Cornetis, 2011