Łupież pstry na głowie – sprawdź, jak sobie z nim radzić

Łupież pstry na głowie – sprawdź, jak sobie z nim radzić

Łupież pstry na głowie to zakaźna choroba skóry. Jej charakterystycznym objawem są jasnoróżowe plamy, wyraźnie odcinające się od zdrowych powierzchni skalpu. Łupież pstry na głowie może powodować także osłabienie i nasilone wypadanie włosów. Jak jeszcze objawia się łupież pstry na głowie? Jakie są sposoby leczenia? Dowiesz się tego z poniższego artykułu.

Łupież pstry – co to?

Łupież pstry to choroba skóry głowy, która jest spowodowana nadmiernym rozmnażaniem się grzybów Malassezia. Objawia się ona łuskowatymi plamami o różnej wielkości i kolorze, od białawych po brązowe, które często przypominają łupież zwykły. Może wystąpić na różnych częściach ciała, ale najczęściej pojawia się na owłosionej skórze głowy, twarzy, szyi, plecach oraz na zgięciach kończyn. W przypadku skóry głowy łupież pstry może występować zarówno na całej powierzchni, jak i ograniczać się do konkretnych obszarów, np. za uszami czy na czole. W przeciwieństwie do łupieżu zwykłego, łupież pstry jest trudniejszy do wyleczenia i może prowadzić do silnego swędzenia oraz zaczerwienienia skóry. Choroba ta jest częstsza u mężczyzn niż u kobiet i zwykle występuje w wieku 20-40 lat.

Przyczyny zmian chorobowych

Jeśli chodzi o łupież pstry, przyczyny obejmują przede wszystkim zakażenie grzybicze. Za rozwój choroby odpowiadają grzyby drożdżopodobne z rodzaju Malassezia furfur. Drobnoustroje te naturalnie występują we florze bakteryjnej człowieka. Patologiczne jest natomiast nadmierne namnażanie się tych drożdżaków. Najczęściej dochodzi do tego na skutek bezpośredniego kontaktu z osobą chorującą na łupież pstry, lub pośrednio poprzez korzystanie z przedmiotów osobistych chorego, takich jak np. ręcznik czy szczotka do włosów. Rozwojowi grzybów sprzyjają również: wysoka temperatura i wilgotność, otyłość, nadmierna potliwość, przetłuszczająca się skóra, zmiany hormonalne (w tym okres dojrzewania), spożywanie niektórych leków, a także obniżona odporność organizmu. Łupież pstry u dzieci również występuje, choć zdarza się rzadziej niż w przypadku dorastającej młodzieży i osób dorosłych.

Łupież pstry – objawy

Przy łupieżu pstrym objawy są bardzo charakterystyczne. Najczęściej pojawiają się jasnoróżowe lub żółto-brunatne ogniska zapalne (rzadziej białe), które mają od 3 do 4 mm wielkości. Pojedyncze ogniska łączą się w większe skupiska, wyraźnie oddzielając się od zdrowej skóry. Objawy są najbardziej widoczne po ekspozycji słonecznej, ponieważ zmiany zapalne nie opalają się. Wiele osób wciąż nie wie i zadaje sobie pytanie: łupież pstry – czy jest zaraźliwy? Odpowiedź na nie brzmi niestety: tak. Zarazić można się przez bezpośredni kontakt z chorym (przez dotyk) lub korzystając z rzeczy osobistych chorego. A także pośrednio – np. na basenie, u fryzjera czy w gabinecie kosmetycznym, w którym nie są odpowiednio przestrzegane zasady higieny.

Łupież pstry – diagnostyka

Diagnoza łupieżu pstrego opiera się przede wszystkim na badaniu klinicznym prowadzonym przez dermatologa lub lekarza rodzinnego. Lekarz przeprowadza dokładne badanie skóry głowy, ocenia jej stan i poszukuje charakterystycznych objawów, takich jak skóra zaczerwieniona, z łuszczącymi się białawymi płatkami skórnymi.

Ponadto, w celu potwierdzenia diagnozy, lekarz może zlecić badanie mikroskopowe skóry głowy. Polega to na pobraniu niewielkiego fragmentu skóry, który zostaje poddany badaniu mikroskopowemu w celu wykrycia obecności grzybów odpowiedzialnych za łupież pstry.

W razie wątpliwości lekarz może zdecydować się na wykonanie dodatkowych badań laboratoryjnych, takich jak badania mykologiczne lub mikrobiologiczne skóry głowy. Do oceny kondycji skalpu i włosów służą także takie badania, jak:

• trichogram – polega na pobraniu od pacjenta próbki około 50-100 włosów wraz z cebulkami, a następnie poddaniu ich dokładnej analizie w laboratorium,
• trichoskopia – czyli badanie wykonywane za pomocą dermatoskopu. Urządzenie to jest wyposażone w kamerę cyfrową, dzięki czemu można obejrzeć skórę głowy i nasadę włosów w nawet 70-krotnym powiększeniu na ekranie komputera.

Zdarza się, że pacjenci mylą łupież pstry z bielactwem, łojotokowym zapaleniem skóry czy nawet łuszczycą, dlatego właśnie warto udać się do specjalisty. Trafnie postawiona diagnoza jest podstawą dla osiągnięcia sukcesu w leczeniu – mówi Marta Bożenda, kosmetolog z Clinica Cosmetologica

Łupież pstry – leczenie

Leczenie łupieżu pstrego zależy od stopnia zaawansowania choroby i jej przyczyn. Do leczenia łupieżu pstrego stosuje się różnego rodzaju preparaty przeciwłupieżowe. Mogą to być szampony, kremy, żele, płyny, a także preparaty doustne. W zależności od przyczyny choroby i jej nasilenia, stosowane są preparaty zawierające m.in. siarczan seleniu, pirokton olaminy, ketokonazol czy kwas salicylowy. Często zaleca się też stosowanie preparatów łagodzących podrażnienia skóry.

W przypadku zaawansowanych przypadków łupieżu pstrego, które nie reagują na preparaty dostępne bez recepty, konieczna może być terapia farmakologiczna. Leki przeciwgrzybicze i kortykosteroidy, podawane doustnie lub w postaci zastrzyków, mogą pomóc w szybkim usunięciu objawów choroby.

W przypadku łupieżu pstrego na głowie – ważne jest także odpowiednie nawilżanie, w tym celu można stosować olejki i balsamy, które zmniejszą suchość i łuszczenie skóry.

Przy leczeniu łupieżu pstrego bardzo ważne jest przestrzeganie zaleceń dermatologa, regularność stosowania preparatów przeciwłupieżowych oraz odpowiednia higiena osobista. W przypadku braku poprawy lub pogorszenia stanu skóry należy skonsultować się z lekarzem i dostosować terapię do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Zabiegi po łupieżu pstrym na głowie

W przypadku ciężkich i długotrwałych przypadków łupieżu pstrego może dojść do wypadania włosów. Przyczyną jest stan zapalny skóry głowy, który wpływa negatywnie na mieszki włosowe i może prowadzić do osłabienia włosów i ich wypadania. Dlatego ważne jest szybkie i skuteczne leczenie łupieżu pstrego, aby zapobiec takim powikłaniom.

Po przebytym łupieżu pstrym na skórze głowy, można stosować zabiegi mające na celu regenerację i odbudowę skóry. Zabiegi, które mogą pomóc w odbudowie skóry i włosów po łupieżu pstrym, to na przykład:

• mezoterapia – zabieg polega na wprowadzaniu śródskórnie i/lub podskórnie substancji czynnych pod postacią odżywczego serum, Kenalogu lub osocza bogatopłytkowego za pomocą jednej z metod: igłowej, bezigłowej lub mikroigłowej,
• terapia peptydowa Dr. Cyj Hair Filler – w trakcie zabiegu zostaje zaaplikowana mieszanka 7 peptydów oraz kwasu hialuronowego, która odbudowuje i odżywia skórę głowy.

Warto skonsultować się z dermatologiem lub specjalistą od chorób włosów i skóry głowy (trychologiem), aby dobrać odpowiednie zabiegi i preparaty do indywidualnych potrzeb i problemów skóry i włosów.

Łupież pstry na głowie – leczenie domowymi metodami

Na łupież pstry na głowie mogą także zadziałać domowe sposoby. Warto jednak pamiętać, że mają one charakter wspomagający i uzupełniający dla leczenia farmakologicznego (jeśli takie zaleci dermatolog). Aby wesprzeć leczenie objawów choroby, którą jest łupież pstry na głowie, warto stosować delikatny szampon na bazie sprawdzonych składników pochodzenia naturalnego. Negatywny wpływ mają natomiast wszelkie czynności, które podrażnią skórę (pocieranie, drapanie itp.) i należy wystrzegać się ich. Skuteczna może się okazać maść na łupież pstry, jak również emulsja czy płyn do skóry głowy, zawierające pirokton olaminy, siarczek selenu czy glukonian miedzi.

Łupież pstry na głowie – podsumowanie

Łupież pstry na głowie to często występująca w populacji przypadłość, którą można skutecznie leczyć, ale konieczna jest współpraca z dobrym specjalistą, a przede wszystkim trafnie postawiona diagnoza. Konsekwencją bagatelizowania problemu łupieżu pstrego na głowie jest osłabienie cebulek włosów oraz wzmożone wypadanie kosmyków. Aby pokonać łupież pstry, należy stosować przepisane przez lekarza leki oraz dermokosmetyki o naturalnym składzie.

 

---

Bibliografia

1. Bednarek M., Musiał C. Najczęstsze problemy pacjenta trychologicznego – choroby skóry głowy, „Kosmetologia Estetyczna”, 3 / 2019 / vol. 8
2. Brzezińska-Wcisło L., Lis A., Kamińska G., Wcisło-Dziadecka D., Fizjologia i patologia wzrostu i utraty włosów na głowie u człowieka, „Postępy Dermatologii i Alergologii” 2003/5
3. Jagielski T., Rup E. i wsp., Charakterystyka grzybów z rodzaju malassezia. Aspekty mikrobiologiczne i immunologiczne, „Postępy Mikrobiologii”, 07/2013
4. Woźniak M., Nowicki R., Rola grzybów Malassezia spp. w etiopatogenezie chorób skóry, „Mikologia lekarska”, tom 14, nr 4/2007